Cytaty
Na Moc, to jest to! Gdyby tylko Mistrz Luuna mógł widzieć mój obecny wyraz twarzy. Iście diaboliczny – a za sekundę zrobi się jeszcze kłopotliwiej.
– Piękna robota Crys – pochwaliłem celność drugiego pilota, jednocześnie lustrując z namiętnością sukcesywnie powiększające się na horyzoncie mrowisko czerwonych mrówek – teraz mi wskaż paluszkiem, gdzie trzymają naszą Pani Senator – poprosiłem z nutką pośpiechu i przebiegłości w głosie. W międzyczasie, staram się utrzymać statek na opisanej wysokości i pokonać jak najwięcej dystansu – jesteśmy elegancko, tuż nad piaskiem prawda?
– CT-42! Chcę żebyś dostępną bronią… właściwie jakimkolwiek sposobem wygenerowanym przez Twoje przewody, spowodował zasłonę dymną-piaskową. Tylko nas nie spowalniaj, rozumiesz? Natychmiast! – stabilizuje nieco bardziej lot, a jeśli Crys dostarczyła mi wskazówek, rejestruje je na przyszłość – Won ze statku! Wszyscy… prócz Ciebie CT-42! – rozkazuje całej załodze – Zarządzam ewakuację! Mistrzu Darimie, zadbaj o komfort lądowania…
A plan zarysowuje się o tak; Niski pułap lotu umożliwiał w miarę bezpieczną, manualną ewakuację ze statku na powierzchnię. Z kolei nie zapominajmy, mamy dość napastliwie narzucający się na nas ogon, tak czy nie? Dlatego właśnie droid CT-42, autoryzowany do użycia jakiegokolwiek znanego mu sposobu, ma wzburzyć i wytworzyć zasłonę z pokrywającego powierzchnię, wszechobecnego piasku. Ona może wydać się prześladowcom groteskowa, ale potencjalnie zamaskuje sam moment wyskoku. W ostateczności, ale tylko w ostateczności, mógłbym wspomóc wysiłki droida napędami znajdującymi się pod kadłubem.
Licząc, że wszyscy będą w pogotowiu gotowi do skoku, nastawiam na czas autopilota – bądź mówię droidowi, aby go uruchomił w momencie ewakuacji jeśli komputer nie ma takiej w sobie wbudowanej opcji. A gdy tylko chmura, to jest nasza zasłona, z piasku zrobi się dostatecznie gęsta, otwieram właz… no i skaczemy. Ostatecznie, w idealnym rozrachunku autopilot ma porwać statek wprost w stacjonujące promy wroga. Spowodować kolizję, wybuch – z dala od Pani Senator, o którą starałem się dowiedzieć wcześniej. Osobiście, byłbym całkiem usatysfakcjonowany i zadowolony ze samego pozbycia się pościgu – czyli my niepostrzeżenie wyskoczyliśmy, a prześladowcy gonią sobie pusty statek; mój kochany stateczek, który poświęcam…
— Tony Stark, Sierpień 2020
